Rozmiar: 1353 bajtów
Rozmiar: 1578 bajtów

Twierdza nowożytna Głogów



Strona główna                                       powrót do strony Felietony

Głogów już na początku państwa polskiego miał duże znaczenie obronne. Gród stojący na zakolu rzeki Odry miał predyspozycje topograficzne do stawiania oporu potencjalnemu najeźdźcy. W okresie średniowiecza stanowił miejscowość okoloną solidnym murem obronnym z basztami i stołpem którego pozostałości przetrwały do dnia dzisiejszego.
Rozmiar: 84510 bajtów
Rysunek z oblężenia Twierdzy Głogów w 1741 roku
Decyzja o budowie nowożytnych fortyfikacji zapadła w 1630 roku w czasie trwania wojny XXX-letniej. Gubernatorem Głogowa był w tym czasie hrabia Muntecucoli, który zlecił dwóm inżynierom Marienbergowi i Gründlerowi wykonanie projektu twierdzy. W trakcie budowy umocnień zniszczono 369 domów, 3 kościoły, 4 szpitale, wiele gospodarstw, ludzi z wyburzonych domostw wygoniono. Liczba mieszkańców z około 20 000 spadła do 7000. Twierdza została zdobyta po oblężeniu przez wojska pruskie (w czasie wojen śląskich między Austrią a Prusami 22.XII.1740 - 9.III.1741). Gubernatorem został generał porucznik Christoph Wilhelm von Kalckstein. Według projektu Gerharda Corneliusa Walravego wybudowano twierdzę posiadającą bastiony, raweliny, nadszańce.

Rozmiar: 38915 bajtów

Widok na umocniony Głogów z okresu drugiej połowy XVIIIw.


Do połowy XVIIIw. stworzono nowoczesny lewobrzeżny bastionowy rdzeń z jedenastoma bastionami i 2 bramami: nadodrzański Saillant Schloss, Bastion Schloss z nadszańcem, Bastion Dominikaner z nadszańcem, Brama Pruska (na zachód), Bastion Löwen, Bastion Sebastian z nadszańcem, Bastion Leopold, Bastion Engel, Bastion Friedrich, Brama Wrocławska (na wschód), Bastion Ferdinand, Bastion Michael, nadodrzańska Lünette Wolfsgrube, pośrodku frontu odrzańskiego Bastion Carl.
Umocnienia zewnętrzne wokół rdzenia wzbogacono o raweliny i dwuramienniki, fosa została wyposażona w kazamaty i tunele kontrminowe. Około połowy XVIII wieku Prusacy zaczęli rozbudowywać twierdzę, budując kilka dzieł wysuniętych: na wschód od rdzenia kleszczowy Szaniec Gwiaździsty (Stern Schanze) połączony krytą drogą, na prawym brzegu niewielką kwadratową Redutę Wodną (Wasser Redoute) i skromne kleszczowe umocnienia Ostrowa Tumskiego (z prowadzącą na północ Bramą Katedralną (Dom-Thor obok kolegiaty). Na Odrze most, drugi za Ostrowem na Starej Odrze.

Rozmiar: 27891 bajtów

Obłeganie twierdzy Głogów w 1814 roku.

W czasie wojen napoleońskich Głogów został zdobyty i zajęty przez wojska francuskie w 1806 roku. Po klęskach na wschodzie pod miasto nadciągnęła armia rosyjsko-pruska. Francuzi nie chcieli jednak poddać twierdzy i przygotowali się do jej obrony. W tym celu ulokowano w mieście garnizon w sile 9000 żołnierzy. Sprzymierzone wojska pruskie i rosyjskie dotarły pod miasto w marcu 1813 roku i rozpoczęły oblężenie, które okazało się najdłuższym w historii Twierdzy. Całkowita blokada nastąpiła 27 września 1913, trwała ponad siedem miesięcy i zakończyła się poddaniem wojsk francuskich. Generał Laplane wobec dotkliwych strat, mrozów dochodzących do -26C, braku pożywienia (obrońcy i mieszkańcy jedli z głodu psy, koty i szczury), oraz częstych dezercji wojska, zmuszony był podpisać kapitulację. Miało to miejsce dnia 10 kwietnia 1914 w Jaczewie.

Rozmiar: 42681 bajtów

Widok na most i zamek w okresie początku XX x.

W okresie XIXw. zaczyna się kolejna rozbudowa dzieł obronnych. W latach 1825 - 34 powstają nowe dzieła obronne jak fort artyleryjski Brukenkopf (przyczółek mostowy) oraz we wschodniej części Ostrowa Tumskiego - Ober Redoute. W latach 1835-47 powstają kolejne dwa dzieła, mające za zadanie obronę miasta od strony zachodniej. Są to Galgen Schanze oraz Brostauer Schanze. Budowa linii kolejowej wymusiła dalsze powstawanie dzieł obronnych. W związku z tym w połowie XIX wieku powstają przy linii w kierunku Leszna: Lunette am Schloss See, Blockhaus Plateau, Turm Reduit. Przy połączeniu kolejowym na trasie Szczecin - Wrocław, powstaje w 1871 roku tradytor kolejowy w okolicy Fortu Stern. W 1870 zbudowano dwa blokhauzy do ognia bocznego (zachowane przy zbiegu Krzywoustego i Daszyńskiego). Natomiast po zachodniej stronie twierdzy, pod koniec XIX wieku powstał Fort Ruster. W ciągu XIX wieku wielokrotnie przebudowywano umocnienia rdzenia, w mieście zbudowano liczne budynki wojskowe - koszary, prochownie, magazyny itp.

Rozmiar: 76620 bajtów

Widok na pozostałości fosy z lotu ptaka w latach trzydziestych XX wieku.

Trudności i kłopoty, jakie mieszkańcom Głogowa stwarzał fakt uczynienia go w pierwszej połowie XVII wieku twierdzą, nasiliły się ogromnie w drugiej połowie XIX wieku. Zastanawiano się jak doprowadzić do likwidacji tych uciążliwych dla miasta umocnień. Rokowania z rządem pruskim prowadzono w 1843 oraz w 1851. Ministerstwo Wojny wyraziło zgodę na usunięcie umocnień twierdzy, zażądano za to jednak ogromnej sumy 1.745.000 talarów, nie licząc innych zastrzeżeń i ograniczeń. Miasto było na to za biedne.
Ostatecznie więc, pomimo zgody władz, nie dokonano przesunięcia fortyfikacji i nie powiększono obszaru miasta. Aby chociaż częściowo zaradzić trudnej sytuacji mieszkaniowej postanowiono utworzyć w pobliżu ówczesnego dworca kolejowego, daleko od murów miejskich osobne przedmieście, wybudowano również w 1871 roku dodatkową bramę skracajacą drogę do dworca i nowego osiedla (bramę dworcową).
30 kwietnia 1902 r. pomiędzy magistratem reprezentowanym przez nadburmistrza Głogowa dr. Soetbeera a władzami wojskowymi została zawarta, bardzo długo i dużymi trudnościami negocjowana umowa o zniesieniu fortyfikacji miejskich, mających wówczas już prawie wyłącznie muzealne znaczenie. 17 listopada 1902 r. dokonano w pobliżu Bramy Pruskiej pierwszego wykopu, 24 listopada 1902 r. saperzy dokonali wysadzenia łuków bramy. Za likwidację umocnień władze Głogowa musiały zapłacić ogromną sumę 1.476.000 marek.
Od 1902 likwidowano przestarzałe umocnienia rdzenia (zachowano tylko bastiony Sebastian i Leopold), Redutę Wodną, Redutę Serbowską, Szaniec Wisielczy i Szaniec Brzostowski.
W 1905 powstał projekt rozbudowy pasa obrony w oparciu o umocnienia polowe w promieniu 5 km. Gwałtowna rozbudowa nastąpiła w 1914 roku: schrony piechoty, wartownie, polowe dzieła piechoty. W czasie pierwszej wojny jednak działania wojenne ominęły miasto. W okresie międzywojennym Niemcy budowali schrony bierne, częściowo wysadzone zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego, potem od 1928 Pozycję Odrzańską.

Rozmiar: 43410 bajtów

Widok obecny z placu broni na Fort Gwiazdy (gwiaździsty), często też nazywany:Fort Stern lub Stern Schanze.

Zachowało się sporo: w tym fragmenty murów średniowiecznych, dwa bastiony Leopold i Sebastian, zasypany blok koszarowy z XVIII wieku, ziemne resztki umocnień Ostrowa Tumskiego, częściowo Fort Gwiaździsty, murowane resztki Przyczółka Mostowego, resztki ziemne Brucken Schanze, resztki zniszczonej Ober Redoute, w dość dobrym stanie Turm Reduit, w dość dobrym stanie Blockaus Plateau, w dość dobrym stanie Blockhauz Schanze, w dobrym stanie fort Lunette am Schloss See (dawny magazyn pułku saperów), strażnica kolejowa koło Fortu Gwiaździstego, dwa blokhauzy do ognia bocznego przy Krzywoustego, ziemne resztki Fortu Ruster oraz liczne umocnienia z XX wieku.

Materiały źródłowe:
http://www.glogow.pl/twierdza/
http://www.mars.slupsk.pl/fort/tglstart.htm

Polecane linki:
http://www.glogow.pl/twierdza/
http://www.glogow.pl/tzg/
http://www.mars.slupsk.pl/fort/




Strona główna